Geschiedenisles

Cambodja is een land met een tragische geschiedenis. Nog maar 35 jaar geleden vond hier een genocide plaats waarbij 3 miljoen mensen werden vermoord. Velen stierven door uitputting en honger vanwege gedwongen arbeid op het land, anderen werden van de gevangenis naar de zogenaamde killingfields getransporteerd en daar vermoord. Zonder gebruik van kogels, die waren te duur. De bron van dit alles was een extreem soort communisme, alle mensen met opleiding zoals leraren, dokters, wetenschappers etc moesten uit de weg worden geruimd. In Phnom Penh ben ik naar zo’n killingfield geweest, zeer indrukwekkend. Je weet dat er zulke dingen gebeurd zijn en nog steeds gebeuren, maar als je daar rond loopt komt het allemaal wel heel erg binnen. Het meest verschrikkelijke is een boom waar ze baby’s en kinderen tegen dood sloegen om ze vervolgens in een naast gelegen massagraf te gooien. Hele families werden uitgeroeid om te voorkomen dat ze ooit wraak zouden nemen.

Op de grens van Thailand naar Cambodja probeerde ze ons wat geld afhandig te maken. Een paar kilometer voor de grens werden we gedropt bij een restaurant/touroffice. We werden naar de achterkant van het gebouw geleid en daar moesten we wachten. Vervolgens moesten we per paar of alleen naar de voorkant komen. Ik was als laatste aan de beurt en we vonden het al beetje vaag allemaal. Ik kwam in een soort kantoor en de man achter het bureau vroeg mijn paspoort en 2 pasfoto’s en 50 dollar voor een visa. Ik wist dat een visa 30 dollar kost dus ik weigerde. Vervolgens beweerde ze dat het onmogelijk was om een visa aan de grens te krijgen. Ik werd direct vanuit het kantoor langs de andere mensen (die wel hadden betaald) geleid en in een busje zo snel mogelijk afgevoerd naar de grens samen met 2 andere die het ook niet hadden gedaan, Uiteraard was het geen enkel probleem om daar een visa te krijgen voor 30 dollar.

Vanaf de grens was het nog een paar uurtjes tot mijn bestemming, Siem reap. Vlakbij Siem reap is het grootste tempelcomplex ter wereld. Ik ben denk ik de 0,0000000001 % van de toeristen die er niet heen is gegaan. Ik heb al wat tempels bezocht in Indonesie en had er gewoon weg geen zin in. Voor de rest is er ook niet zoveel te doen, maar het was mijn entree tot Cambodja.

Vanaf Siem reap weer een dag in de bus (5,5 dollar) op weg naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. Eerlijk gezegd is er in deze stad ook niet veel te beleven.. De killingfields zijn uiteraard wel zeer indrukwekkend zoals eerder verteld. In andere landen en steden wordt je soms al gek van de tuc tuc figuren die vragen of je transport nodig hebt maar Phnom Penh slaat alles. Als je de dorm uit liep en over de gallerij naar het restaurant ging om te ontbijten begonnen ze al te roepen als een stel parasieten. Liep je de trap af naar de straat dan kwamen er een stuk of 5 naar te toe. Na een tijdje krijg je wat agressieve gevoelens: Sir, sir tuc tuc!? Dan dacht ik soms: Nee hier tuc tuc op je neus!!

Een jongen uit Barcelona met wie ik naar de killingfields ging adviseerde me om naar Kompat te reizen. Daar ben ik eergisteren aangekomen. Ik verblijf in een gezellig Guesthouse (Mad Monkey) en vandaag ga ik met 2 andere gasten op de scooter een nabijgelegen berg op. Ik ben benieuwd!