Naar huis

Morgenochtend om 8 uur wordt ik bij mijn Hostel opgehaald met een busje om naar het vliegveld van Bangkok te gaan en om 12.05 zal KL 0876 richting Amsterdam vertrekken. Vooraf leek een half jaar reizen best lang, maar uiteraard is het achteraf gezien allemaal heel snel gegaan. Van tevoren had ik nauwelijks een idee wat ik er van kon verwachten, maar dat is bij een eventuele volgende reis waarschijnljik weer het geval.

Ik heb best wat mindere momenten gekend maar vooral super veel gave dingen beleefd, mooie dingen van andere culturen gezien, genoten van schitterende natuur en ontzettend veel leuke en aardige mensen van over de hele wereld tegen gekomen. Mijn Engels is ook aardig vooruit gegaan, alleen de 3 weken dat Johan en Jesse er waren heb ik wat minder Engels gesproken. Al met al een goed idee om dit te doen!

Mijn laaste weken heb ik zoals in mijn vorige blog aangekondigd doorgebracht in het zuiden van Thailand. De eerste 2 dagen verbleef ik in Puket town en Patong Beach. Dit zijn populaire toeristische plaatsen maar verder niet erg interresant om langer te blijven. Hierna ben ik verder gereisd richting Khao Lak, hier is een gedenkteken voor de Tsunami in 2004. Hier ben ik uiteraard gaan kijken en hier ligt ook Patrolboat 813 van de de politie. Deze boot was 1 kilometer op zee en ligt nu 1 kilometer landinwaarts. Vervolgens ben ik gereisd naar Chumphon, hier heb  ik lekker met de scooter rondgereden in de omgeving.

Van Chumphon leek het me een goed idee om de trein eens te proberen. Om 5.24 zou volgens internet de trein naar Hua hin vertrekken, op het station bleek dat 6.01 te zijn en met een uur vertraging 7.01. Om uiteindelijk 5 uur later (289 km) op bestemming aan te komen. In de trein lopen allerlei verkopers heen en weer om hun etenswaren aan te prijzen, en de ramen kunnen helemaal open wat ook wel nodig is zonder airco. Uiteraard kun je ook voor duurdere en snellere treinen met airco kiezen die niet bij elk klein stationnetje stoppen. Als je echter de 3e klas trein neemt is dat de goedkoopste manier van reizen in Thailand. In het net beschreven geval koste een ticket 49 THB (1,20 euro)

Hua hin is van oudsher een van de belangrijkste badplaatsen van en voor mensen uit Bangkok die daar in het weekend de rust op zoeken en/of op vakantie gaan. Hier heb ik een dagje lekker op het strand gelegen en ook nog wat rondgereden op de scooter, wat een van mijn favoriete bezigheden is geweest tijdens deze reis. Op de scooter kom je overal gemakkelijk en snel, zeker nadat iemand me getipt had over het gebruik van een offlinekaart op de smartphone. Van Hua hin weer met de trein (ik had de smaak te pakken) naar Kanchanaburi.

Kanchanaburi is bekend vanwege de 'Death Railway'. Tijdens de tweede wereldoorlog hadden de Japanners deze spoorweg nodig om hun troepen te bevoorraden in Myanmar. Van orgine was deze spoorweg een Brits plan en zou de spoorweg in 5 jaar klaar zijn, de Japanners deden het met inzet van krijgsgevangenen (waaronder ook 1700 Nederlanders vanuit Indonesie) in 1,5 jaar. De prijs hiervoor was hoog, duizenden krijgsgevangenen stierven tijds de bouw van de spoorweg. Ik heb een brug, een stuk spoorweg waar dwars door een rots moest worden gehakt en een militaire begraafplaats bezocht. Een stukje geschiedenis waar ik nog nooit van had gehoord.

Nu ben ik dus op mijn laatste station tijdens mijn reis in Zuid-Oost Azie, Bangkok. Ik doe hier niet echt veel meer, zit nu toch echt wel een beetje te wachten om naar huis te gaan!

Tot zo